Mrożek jest jak Chudy, bohater jego minipowieści "Ucieczka na południe": "Widuje się go zawsze po przeciwnej stronie ulicy, po drugiej stronie rzeki, za zakrętem, obok, nigdy tuż". Jak się do niego zbliżyć? Chociażby przez ludzi, którzy odcisnęli na nim piętno swojej osobowości, uczuć, inteligencji. A także przez miejsca, które zatrzymały go na chwilę w jego życiu wiecznego emigranta."Striptiz neurotyka" Małgorzaty I. Niemczyńskiej, pierwsza wydana po śmierci Sławomira Mrożka poświęcona mu książka-portret, to błyskotliwie napisany i świetnie udokumentowany atlas konstelacji, w której autor "Policji", "Krawca" czy "Rzeźni" zajmuje miejsce centralne, a wokół niego krąży mnóstwo innych planet, księżyców i gwiazd. Są wśród nich m.in.: Witold Gombrowicz, Stanisław Lem, Jan Błoński, Adam Włodek; są kobiety, obie żony pisarza - malarka Maria Obremba i Meksykanka Susana Osorio Rosas oraz Beata Mikołajko, terapeutka, która pomagała Mrożkowi wyjść z afazji. Autorka opisuje również mniej znane epizody z biografii Mrożka, m.in. jego przygody z kinem, a także zawartość IPN-owskiej teczki pisarza."Striptiz neurotyka" kończy wywiad z bohaterem książki, jeden z ostatnich, jakiego udzielił. To mocny zapis odchodzenia pisarza, który - jak się zdaje - zdążył rozstrzygnąć spór o samego siebie wiedziony przez Sławomira Mrożka z Mrożkiem Sławomirem.
UWAGI:
Bibliografia strony 285-288. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
W kraju, w którym rzekomo nikt nie czyta, jego książki rozchodzą się w milionach egzemplarzy. W wieku trzydziestu lat został najpopularniejszym współczesnym polskim pisarzem. Kim jest? Jak tworzy? W tej książce Remigiusz Mróz daje się poznać od dotychczas skrzętnie skrywanej strony. Opisuje swoją pisarską drogę i trzyma czytelnika w napięciu, niczym w jednym ze swoich najlepszych kryminałów. Odkrywa kulisy własnego warsztatu, a ostatecznie udowadnia, że każdy z nas nosi w sobie przynajmniej jedną nienapisaną książkę. Wszystko to robi na chłodno, ale także z przymrużeniem oka - dzięki czemu pozycja ta to nie tylko wyczerpujące kompendium pisarskie dla wszystkich, którzy myślą o stworzeniu własnej powieści, lecz porywająca, zabawna i momentami poruszająca lektura.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Ostatnie siedemdziesiąt lat udowadnia, że Polska może istnieć bez Kresów, ale polska dusza mocno straciła na tej separacji. Po rynkowym sukcesie "Ostatnich lat polskiego Lwowa" i "Ostatnich lat polskiego Wilna" oddajemy do Państwa rąk tom poświęcony mniejszym ośrodkom kresowym. Znajdą tu Państwo egzotykę, wielkie miłości, skandale, celebrytów, a nawet walkę wywiadów.Znani popularyzatorzy historii Sławomir Koper i Tomasz Stańczyk udowadniają po raz kolejny, że magię miejsc, urodę przyrody, słynną otwartość mieszkańców i legendę Kresów można przełożyć na język zrozumiały dla współczesnego pokolenia.• Bandyci, którzy zostali premierami. Wielki napad na pociąg w Bezdanach • Polski Teksas. Borysław i gorączka naftowa • Młodość marszałka Śmigłego w Brzeżanach • Ciche Grodno nie znosi skandalistki Elizy Orzeszkowej• Polska Amazonia. Bajeczne rozlewiska Polesia • Kresowa Reduta Juliusza Osterwy • Co robił rezydent angielskiego wywiadu Carton de Viart w dawidgródeckiej Ordynacji • Druskienniki i Truskawiec - najsłynniejsze uzdrowiska Rzeczpospolitej • Kresowa kraina Półksiężyca. W świecie Karaimów i Tatarów • Pani na Hruszowej - niezwykłe losy Marii Rodziewiczównej• Polski ryż i pomarańcze. Tropiki nad Dniestrem. Zaleszczyki• Kuty. Zachwycająca stolica polskich Ormian.• Marszałek i piękna lekarka. Piłsudski i Eugenia Lewicka. • Nie tylko dla grubasów. Lecznica doktora Tarnawskiego• Czarna karta pogranicznej krainy. Bereza Kartuska • Kresowa bandera wojenna. Z dziejów flotylli pińskiej • Nie chciał doczekać "Szewców". Ostatnie dni Stanisława Ignacego Witkiewicza.• Bohaterska obrona Grodna w 1939 r. • Odyseja Korpusu Ochrony Pogranicza• Ostatnia szansa Września. Przedmoście rumuńskie • Kres Kresów - zmiany granic wschodnich Polski w latach 1944 - 1951.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 546-[553]. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Maria Dąbrowska przez lata postrzegana była niemal jak pomnik narodowej literatury. O jej prywatnym życiu nie mówiło się wcale albo mało, a pisarka kojarzyła się wielu ze szkolnym obowiązkiem czytania Nocy i dni. Kolejnym nieszczęściem bohaterki naszej opowieści było to, że przyszło jej żyć i tworzyć w Polsce Ludowej. Komunistyczne władze uznały ją za reprezentatywnego pisarza nowej rzeczywistości. Dąbrowską przedstawiano jako wielką postępową pisarkę, ale z jej "Dzienników" wynika, że do nowych władz i większości przemian w Polsce miała stosunek mało przychylny. Kiedy komuniści udekorowali ją Orderem Odrodzenia Polski, który przyjęła, uznała, że została podeptana własnymi stopami. Na podstawie lektury Dzienników Dąbrowska jawi się jako osoba narcystyczna, samolubna i skłonna do megalomanii, a niektórzy widzą w niej nawet zdeklarowaną antysemitkę. Jako kobieta była istnym wulkanem namiętności, nie wahającą się szukać szczęścia w fizycznym spełnieniu, i to nie tylko z mężczyznami, których w jej życiu nie brakowało, ale i z przedstawicielkami własnej płci.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni